Het zwevende schaakbord' verscheen in 1923, nadat de roman in 1917-1918 als feuilleton was verschenen in de Haagsche Post. Couperus zelf karakteriseerde het boek als 'een soort humoristisch vervolg' op de middelnederlandse 'Roman van Walewein' van Penninc en Pieter Vostaert. Hoofdfiguur is Gawein (Walewein). Omdat Arthur en zijn twaalf ridders van de ronde tafel zich vervelen, zorgt de tovenaar Merlijn ervoor dat het zwevende schaakbord verdwijnt. Zo kan Gawein weer op queeste en begint een reeks dolle avonturen, waarin ridderlijke trouw, vereerde vrouwen en tovenarij een prominente rol spelen. De tekst is conform de nieuwe, wetenschappelijk verantwoorde editie van Couperus' werken. Pocketeditie; zeer kleine druk, krappe marge.
